— Дедушка, не знаешь ли ты, в чём можно найти удовольствие? — спросил его юноша.
— Знаю, — ответил старик, не прерывая работы, — но если я буду с тобой разговаривать, то не смогу работать.
— Я пока поработаю за тебя, а ты говори, хорошо? — предложил юноша.
— Хорошо.
Юноша взял лопату и начал копать землю. Солнце жгло ему спину, тело покрылось потом. Но ему так хотелось узнать, в чём найти удовольствие, что он продолжал свой труд.
А старик уселся под деревом и стал наблюдать за юношей. Прошло часа два, и старик позвал:
— Эй, парень, отдохни-ка немного!
Юноша бросил лопату и подсел к старику в приятную, прохладную тень. Старик предложил ему воды и юноша напился.
— Ах, как хорошо! Вот удовольствие! — невольно воскликнул он.
— Верно, — подтвердил старик, — это и есть настоящее удовольствие! Если будешь усердно трудиться, удовольствие само найдёт тебя.

Հաճույքների որոնումներում

Աշխարհում ապրում էր մի շատ ծույլ պատանի։ Ամբողջ օրը նա թափառում էր տեղից տեղ, և նրան ոչ մի բան չէր գոհացնում, ոչ մի բանից հաճույք չէր ստանում:

«Ի՞նչ է հաճույքը», – մտածեց նա մի անգամ և որոշեց գնալ այն փնտրելու: Նա դուրս եկավ տանից և որոշ ժամանակ անց տեսավ, թե ինչպես է մի ծեր գյուղացի հող փորում:

– Պապիկ, գիտե՞ս ինչից կարելի է հաճույք ստանալ,-հարցրեց պատանին։
-Գիտեմ, – պատասխանեց ծերունին ՝ չընդհատելով աշխատանքը, – բայց եթե ես խոսեմ քեզ հետ, չեմ կարողանա աշխատել:
-Ես առայժմ կաշխատեմ Ձեզ համար, բայց Դուք ասեք, լա՞վ, – առաջարկեց պատանին:
-Լավ։
Պատանին վերցրեց բահը և սկսեց փորել հողը: Արևը այրում էր նրա մեջքը, մարմինը քրտինքով պատեց: Բայց նա այնքան էր ուզում իմանալ, թե ինչից կարելի է հաճույք ստանալ, որ շարունակեց իր աշխատանքը:
Ծերուկը նստեց ծառի տակ և սկսեց դիտել պատանուն: Անցավ երկու ժամ, և ծերունին ձայն տվեց պատանուն.
– Հե՛յ տղա, հանգստացի՛ր մի քիչ:
Երիտասարդը ցած նետեց բահը և նստեց ծերուկի հետ հաճելի, զով ստվերում: Ծերունին նրան ջուր առաջարկեց, իսկ երիտասարդը խմեց:
– Օ′, ի՞նչ լավ է: Ահա հաճույքը, – ակամայից բացականչեց նա:
– Ճի՛շտ է, – հաստատեց ծերունին, – սա իսկական հաճույք է: Եթե ​​քրտնաջան աշխատում ես, ապա հաճույքը կգտնի քեզ: