Հեքիաթի մեջ կարևոր համարեցի՝ այս տողը․
«Երբեք չեմ կարծել, որ իմ թագավորության մեջ կարող են երկու հոգի լինել այսքան գեղեցիկ ամեն կողմով և ազատ սնափառությունից»։
Առանձնացրել եմ՝ խորհրդանշանները
Խորհուրդ տվող ծերունին
ՈՒղեկցող գնդակը
Երեք ամենակարևոր իմաստալից առարկաները՝ Երգող Ծառը, Հազարան Բուլբուլը, Ոսկեցնցուղ Ջուրը
Աղջիկը՝ Ֆարիզադան, որը հասավ իր նպատակին։
Ինձ թվում է այս բոլորը մարմնավորում են մեր կյանքի համար ամենակարևոր իմաստներն ու հատկությունները։ Իմաստություն, միասնություն, սեր, հավատ, վստահություն, երևի թվարկեմ ու ավարտ չունենա։ Ամենակարևորը՝ մարդ եթե անկեղծ է ու բարի, հաստատ կհասնի իր նպատակակետին։ Մարդիկ կան չէ՞, որ շեղվում են իրենց ճանապարհից, մարդիկ էլ կան, որ բամբակ են խրում իրենց ականջներին ու հանդուրժելով խոչընդոտները առաջ շարժվում։ Ասվում է չէ՞ մարդ իր բարությամբ ամեն ինչ կհաղթահարի, նույնիսկ եթե սիրի իր թշնամուն։