Վաղ հասակում աուտիզմ ունեցող երեխայի ծնողները գրեթե միշտ
կասկածում են, որ իրենց երեխան ունի լսողության և տեսողության
խնդիրներ, քանի որ երեխան չի արձագանքում անվանը և խուսափում
է տեսողական կոնտակտից, սակայն այդ կասկածները միանգամից
հօդս են ցնդում, քանի որ նա կարող է տարվել այլ ձայնային ազդակներով և տեսողական պատկերներով, օրինակ՝ նախշերով, կամ՝ ձայներից փակել ականջները, ինչը նույնպես վկայում է, որ նրանք լսում են: Վաղ մանկական աուտիզմի ախտորոշումն իրականացվում է՝ հիմնվելով երեք հիմնական որակական
խանգարումների վրա.
 ոչ բավարար սոցիալական համագործակցություն կամ վերջինիս լիովին բացակայություն
 ոչ բավարար փոխադարձ հաղորդակցություն կամ առհասարակ շփման բացակայություն
 վարքում ստերեոտիպ ձևերի առկայություն: Երեխան ասես անտեսանելի պատնեշով մեկուսացված է արտաքին աշխարհից և ապրում է
սեփական պատյանի մեջ: Կարող է տպավորություն ստեղծվել, թե նա
չի նկատում շրջապատող մարդկանց և իր համար կարևորվում են
միայն սեփական հետաքրքրություններն ու կարիքները: «Երեխաների
աշխարհն ընկղմվելու», շփում հաստատելու մեծահասակների փորձերն առաջացնում են տագնապ, ագրեսիա և ինքնագրեսիայի սուր
դրսևորմներ: Հաճախ երեխան չի արձագանքում ծնողների ձայնին, ի
պատասխան չի ժպտում, իսկ եթե անգամ ժպտում է, ապա ոչ համարժեք ու որևէ մեկին չուղղված: Դժվար է երեխայի հետ տեսողական կոնտակտ հաստատել, գրավել վերջինիս ուշադրությունը: Աուտիզմով հիվանդ երեխան  նայում է ոչ թե քեզ, այլ` քո «միջով», հայացքը
լողացող է։

1. Թույլ տեսողական կոնտակտ
2. Շփման ցանկության թույլ արտահայտվածություն կամ բացակայություն
3. Փոխհատուցող աուտոստիմուլյացիաների առկայություն, որոնք օգնում են երեխային խեղդել անհարմարավետությունը,
ուշադրություն գրավել կամ խուսափել ինչ-որ բանից: Դրանցից
են` կրկնվող շարժումները, առարկաների հետ մանիպուլյացիաները, որոնց նպատակն է` կրկնել միևնույն հաճելի զգացողությունը:
4. Ստերեոտիպ, կրկնվող վարքային շարժումներ (տարուբերում է
մարմինը, քայլում է ոտքերի թաթերի վրա, շարժում է թաթիկները, կրճտացնում է ատամները, փակում է ականջները)
5. Ստերեոտիպ վարքային գործողություններ (հաջորդականությամբ դասավորում է մատիտները, մեքենաները, առանձնացնում է առարկաներն ըստ գույների, քանդում և նույնությամբ
կառուցում է աշտարակները)
6. Անհասկանալի, չիմաստավորված ձայների արձակումներ
(տկը-տկը, պտը-պտը, հու-հու)
7. Գիտակցված խոսքի բացակայություն կամ կրկնխոսություններ
7
8. Ոչ ադեկվատ հույզեր և վարքային դրսևորումներ՝ ինքնավնասում կամ ագրեսիա մյուսների նկատմամբ, անտեղի լաց և ծիծաղ
9. Վախ մարդկանցից և նոր, անծանոթ միջավայրերից
10. Աղմուկի, բարձր ձայների նկատմամբ գերզգայունություն կամ
անտարբերություն
11. Ոչ կամածին ուշադրության թույլ արտահայտվածություն, անվան թույլ արձագանք
12. Պարզ և բարդ հրահանգները ընկալելու և կատարելու ցանկության թույլ արտահայտվածություն
13. Ոչ ցանկալի վարքային սովորույթներ (անպետք, կեղտոտ առարկաների համտեսում՝ ավազ, ջրաներկ, օճառ, ձեռնաշարժություն, զուգարանային գործողությունների անվերահսկելիություն)
14. Ընտրողական սնունդ (փափուկ սնունդից հրաժարում, կարմիր գույնի սնունդից խուսափում և այլն)
15. Ֆիքսվածություններ կոնկրետ առարկաների և գործողությունների վրա (խաղում է միայն մեքենաներով, դուրս է գալիս տանից միայն սիրելի տիկնիկի հետ, սիրում է միայն համակարգիչ
և այլն)
16. Գերզգայունություն հպումների, մարմնական կոնտակտի
նկատմամբ կամ ծայրաստիճան խուսափում մարմնական
կոնտակտից
17. Անտարբերություն մարդկանց և նրանց զգացմունքների նկատմամբ, էմպատիայի թույլ արտահայտվածություն կամ բացակայություն
18. Նմանակման թույլ արտահայտվածություն:

Լոգոպեդ, հոգեբան, ուղեկցող, հոգեթերապեվտ, բժիշկ։

Նախ տվյալ երեխաների համար, դասապրոցեսը անցկացնելու հատուկ մեթոդ են կիրառում, հետո՝ նման երեխաներին հատուկ ուշադրություն պետք է ցուցաբերել։ Ագրեսիվ վերաբերմունք չպետք է ցուցաբերել։